ΑΡΔΑΣΣΑ - ARDASSA

Το Ιστολόγιο του χωριού Άρδασσας του Νομού Κοζάνης



Blogger Themes

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΑΡΔΑΣΣΑ ΚΥΡΙΟΙ...
----------------------------------------------------------------------------------------

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η Άρδασσα, ο τόπος μας...

το Όρος Άσκιον

το Όρος Άσκιον




Ο κάμπος της Άρδασσας απο ψηλά






Στα Ισιώματα απο ψηλά







Στην περιοχή << Ισιώματα >>












Το ποτάμι κατα τη διάρκεια του χειμώνα







ο δρόμος προς την <<Κορού>>













στο δρόμο για την πλατεία της <<ΚΟΡΟΥ>>









στο δασακι <<ΚΟΡΟΥ>> την ημέρα της Πρωτομαγιάς








το δασάκι κορού την ημέρα της Πρωτομαγιάς






το ποτάμι κατά την περίοδο της άνοιξης στο δρόμο για το δασάκι <<ΚΟΡΟΥ>>





















Ο Ιερός Ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Άρδασσα




















Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010


ΑΡΔΑΣΣΑ - ARDASSA

ΝΟΜΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ - PTOLEMAIDA

ΟΝΟΜΑΣΙΑ : ΑΡΔΑΣΣΑ

ΠΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ : ΣΟΥΛΠΟΒΟΝ

ΚΑΤΟΙΚΟΙ : 996 ( 1200 ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΚΡΥΟΒΡΥΣΗΣ )

ΥΨΟΜΕΤΡΟ : 630

ΔΗΜΟΣ : ΜΟΥΡΙΚΙΟΥ

ΦΕΚ κοινότητος και αλλαγής ονόματος :

ΒΔ 19.12.1918 ΦΕΚ Α'260/1918-Δ 20.1.1927

απογραφή 1920, 1928, 1940, 1951

1000 - 973 - 1382 - 1271

Η Άρδασσα είναι οικισμός του Νομού Κοζάνης. Απέχει 6χλμ νοτιοδυτικά της Πτολεμαΐδας, και 34χλμ βόρεια της Κοζάνης. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της πεδιάδας της Εορδαίας, μόλις 2χλμ από τους πρόποδες τους Ασκίου Όρους σε υψόμετρο 625μ.

Το παλαιό όνομα του οικισμού ήταν Σούλποβο μέχρι τη δεκαετία του 1920. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδος - Τουρκίας το Σούλποβο κατοικήθηκε από Ελληνικούς προσφυγικούς πληθυσμούς του Πόντου, καταγόμενους από την περιοχή Δορύλλης (Τορούλ) Άρδασσας του Πόντου (Κορόνιξα, Άρδασσα, Ζιγανα, Κρώμνη, Κοδωνάντων κ.α.). Έτσι ο οικισμός μετονομάστηκε από Σούλποβο τιμητικά σε Άρδασσα.

Στην απογραφή του 2001 η Άρδασσα είχε 952 κατοίκους. Κύρια ασχολία των κατοίκων της Άρδασσας είναι η γεωργία. Ο κάμπος της περιοχής είναι εξαιρετικά εύφορος, σήμερα κατά το πλείστον καλλιεργείται σιτάρι και καλαμπόκι, ενώ στο παρελθόν η Άρδασσα ήταν φημισμένη για τον εξαιρετικής ποιότητας καπνό της.

Έχει εξαιρετική θέα προς το Άσκιον Όρος. Το κλίμα του οικισμού είναι ηπειρωτικό, με θερμά και ξηρά καλοκαίρια και ψυχρούς και δριμείς χειμώνες. Η θερμοκρασία πέφτει πολλές φορές κάτω των -20°C ενώ το καλοκαίρι μπορεί να αγγίξει και τους 41°C. Η μέση βροχόπτωση ετησίως φτάνει τα 580χιλ. Κατά τις δεκαετίας 1950 και 1960 στην Άρδασσα είχε αναπτυχθεί η εκτροφή του νεροβούβαλου. Μάλιστα είχε αποδοθεί στον οικισμό το προσωνύμιο Βουβαλοχώρι, λόγω των βαλτωδών εκτάσεων που διέθετε ο κάμπος του οικισμού. Σήμερα στην Άρδασσα είναι σε λειτουργία Νηπιακός Σταθμός – Δημοτικό Σχολείο, Επίσης είναι σε λειτουργία 5 καφενεία, 3 παντοπωλεία, ένα αρτοποιείο και μία ταβέρνα.

Άρδασσα (Torul, Τορουλ ) στην Τουρκία

Έδρα της υποδιοικήσεως Τορούλ στην επαρχία Χαλδίας, ΒΔ της Αργυρούπολης απο την οποία απέχη 15-20 χλμ.. .

Άρδασσα ταυτίζεται με τη αρχαία πόλη Δορύλαιον, απ'όπου ίσως προέρχεται η σημερινή της ονομασία Τορούλ. Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του Άνω Χαρσιώτη ή Κάνη ποταμού.

Κατά τον μεσαίωνα η Άρδασσα ήταν μια από τις έξι ισχυρές θέσεις του βυζαντινού θέματος Χαλδίας και ονομαζόταν Μεσοχάλδιον. Αποτελούσε έδρα της μεγάλης τιμαριωτικής οικογένειας των Καβασιτών και έδρα επισκόπου που υπαγόταν στη μητρόπολη Νεοκαισάρειας.

Κατά την περίοδο της οθωμανοκρατίας η Άρδασσα ερήμωσε μέχρι να μεταφέρει την έδρα του εδώ ο Τούρκος άρχοντας Οσμάν μπέης από το χωριό Μοναστήρ' (Demirkapi) του Αμπρικάντων. Έκτοτε κατέστη έδρα του Οθωμανικού υποδιοικητή και εμπορικό/συγκοινωνιακό κέντρο μιας ευρύτατης περιοχής, όπου ήταν διασπαρμένα δεκάδες ελληνικά χωριά.

Το 1901 χτίστηκε η γέφυρα της Άρδασσας. Η οποία σώζεται μέχρι σήμερα, από τον εκ Σάντας αρχιμάστορα Νικ. Δεμιρτζόγλου και η κώμη απέκτησε μεγαλύτερη προσβασιμότητα.

Κατά τον Παντελή Μελανοφρύδη το γεφύρι της Άρδασσας ταυτίζεται με „τη Τρίχας το γεφύρι"

„Ατού σην Αρδασσόπολιν / ση Τρίχας το γεφύριν

Χίλιοι μαστόροι έχτιζαν / και μύριοι μαθητάδες"

Στην Άρδασσα κατοικούσαν 40 μουσουλμανικές και 5 χριστιανικές οικογένειες, ενώ αρκετοί Έλληνες από τα χωριά διατηρούσαν εμπορικά καταστήματα.

Πριν την καταστροφή στη μικρή αυτή κωμόπολη υπήρχε διοικητήριο, δικαστήριο, ταχυδρομείο, καταστήματα και πανδοχεία καθώς επίσης και ναός αφιερωμένος στη μνήμη της Αγίας Σοφίας και της Κοίμησης της Θεοτόκου.